almeerderhout

Aan de rand van het fraaie bos Almeerderhout ligt een piepklein kommetje aan de Hoge Vaart. Er kunnen slechts een paar boten afmeren maar het is zeker de moeite waard. Erg druk is het er meestal niet. Er zijn graskanten waar u kunt genieten van de rust en wilt u wat lichaamsbeweging dan loopt u zo het bos in. Faciliteiten ontbreken en op een verdwaalde boerderij na is er geen bebouwing.

Het Almeerderhout volgens Staatsbosbeheer:
Onbekend maakt onbemind. Het Almeerderhout geeft zijn geheimen pas prijs als je er middenin loopt. Dan vergeet je dat dit Flevoland is. Alles ademt de sfeer van het Franse platteland. De ruisende populieren, het ritselend struikgewas. De open bosweides met grazende reeën. Vergezichten over boerenakkers en hier en daar een dijk. Daarachter scharrelen watervogels door het riet. Er staan in het Almeerderhout vrijwel alleen maar loofbomen. En dat zie je niet snel in Nederland. Een andere charme is de ongekende ondergroei van het bos; de wildernis onder de bomen. Lianen van kamperfoelie en wilde clematis maken het oerwoudgevoel compleet.
Polderbossen zijn dierenbossen. Als de vos door de schemering sluipt, biedt de weelderige begroeiing aan reeën voldoende dekking. De sloten, vaarten en poelen zijn het podium voor zomerse kwaakconcerten van ontelbare padden en kikkers.

U bent gewaarschuwd.

ALMEERDERHOUT